Van afwijzing naar je eigen weg gaan
De afgelopen weken werd ik enkele malen afgewezen. Een opdracht en een docentenbaan bij een gerenommeerd opleidingsinstituut gingen niet door. Vroeger – wellicht zelfs tot enkele jaren geleden – zou ik dit heel erg als een afwijzing hebben gevoeld. Ik zou direct in mijn gekwetst kindstuk zijn geschoten met de bijhorende hardnekkige negatieve overtuigingen zoals “ik ben niet goed genoeg”, “ik ben niet om van te houden”, “ik kan het niet”, …
Nu merk ik echter dat deze “afwijzingen” me blijven uitnodigen en stimuleren om mijn eigen weg te gaan en mezelf met mijn kwaliteiten als therapeut verder in de wereld te zetten. Met name mijn praktijk uit te bouwen en mijn woonplek te laten uitgroeien tot een plek van ont-moeting en persoonlijke ontwikkeling. Werkelijk durven gaan voor mijn droom in plaats van erover te dromen.
Niet toevallig had ik onlangs een droom die heel erg ging over het aspect leerling – leraar. Het omarmen van mijn eeuwige leerling en de ontmoeting met mijn (innerlijke) leraar. Hele mooie symboliek.
Negatieve overtuigingen transformeren
En ook “geheel toevallig” gaan sessies met cliënten de laatste tijd vooral over negatieve overtuigingen en hoe die te transformeren naar positieve overtuigingen. Alles lijkt te wijzen op het loslaten van de ballast uit het verleden. Of beter gezegd leren omgaan met die ballast zodat die jezelf niet meer onderuit haalt.
En dit is tegelijkertijd vaak het struikelblok want het verleden heeft je natuurlijk ook gevormd tot wie je bent. Je identiteit is erdoor opgebouwd. Jij bent geworden wie je bent door de warmte en liefde die je hebt ontvangen én ook door de kwetsuren en trauma’s die je hebt opgelopen.
Van aanpassen naar eigen keuzes maken
Als kind moest je je nu eenmaal aanpassen aan jouw omgeving en je natuurlijke kwaliteiten inperken. Om de liefde van jouw ouders te ontvangen werd je “het brave jongetje” of het “liefdevolle meisje”. Sommige kinderen gaan zelfs zover dat ze een “kameleon” worden en zichzelf volledig wegcijferen voor de ander. Er ontstaan negatieve overtuigingen zoals “ik ben niet om van te houden”, “ik mag er niet zijn”, “ik kan niet zijn wie ik ben”, … en je ontwikkelt allerlei vernuftige overlevingsstrategieën en patronen die toen als kind heel behulpzaam waren. Want je had geen keuze. Je moest je wel conformeren aan jouw ouders, jouw opvoeders, de schoolomgeving, de maatschappij.
Als volwassene heb je echter wel een keuze. Je kan kiezen om mee te gaan in die oude film of een nieuwe film maken. Je kan het oude, vertrouwde pad bewandelen of een nieuw pad stap voor stap vormgeven. Zelfs al weet je nog niet goed hoe dit moet. Als je in dit “niet weten” durft te blijven, dan ontstaat er vanzelf een beweging naar heling en transformatie.
Dit is natuurlijk niet zonder risico en investering, want het vergt wel wat om te durven jouw oude identiteit op te geven en een nieuwe identiteit te ontwikkelen. Je kan het vergelijken met een huis dat is gebouwd op wankele, onstabiele fundamenten (de negatieve overtuigingen en overlevingsmechanismen). Op een gegeven moment vertoont dit barsten. En je kan die barsten wel keer op keer opvullen, maar die blijven terug komen. En misschien stort het huis ook wel gedeeltelijk of geheel in. Wat rest is puin ruimen en nieuwe, stevige fundamenten bouwen op basis van jouw positieve overtuigingen en natuurlijke kwaliteiten. En zo steen voor steen een nieuw huis bouwen.
Uit de identificatie met je "oude" ik
Het betekent uit de identificatie met jouw “oude” identiteit te gaan en loslaten wie je altijd dacht te zijn om te durven kijken naar wie je werkelijk bent in essentie, in jouw kern. Wat zijn jouw natuurlijke kwaliteiten, wat zijn jouw hartsverlangens? Dit kan je rationeel misschien wel bedenken vanuit jouw verstand, maar het betekent ook het doorvoelen en het belichamen met iedere cel van jouw lichaam. Werkelijk te durven gaan voor jouw leven met al jouw kwaliteiten. Het verbinden van jouw hoofd (verstand) met jouw hart (gevoel) en jouw buik (intuïtie). En dit dan ook nog eens laten doorstromen in jouw bekken (seksualiteit), benen en voeten (aarding, gronding).
De weg naar jezelf en jouw essentie
Kortom, een proces om jezelf terug te leren kennen. Wie ben jij? Jezelf te ontmoeten. Wie ben jij werkelijk? De weg naar binnen, naar je kern en essentie. Wie ben jij helemaal? Om dan terug de weg naar buiten, de ander, de omgeving te kunnen maken. Vanuit de verbinding met jouw authentieke zelf de verbinding met de ander aangaan.
Wat een mooie weg, een helend en transformerend proces, een levensveranderende ervaring. Ik gun het je van harte. Wil je hierin ondersteuning? Weet dat je bij mij terecht kan om hier in individuele sessies of via groepsworkshops naar te kijken en aan te werken.
Ga de uitdaging aan
Ga dan nu de uitdaging aan en contacteer mij voor een vrijblijvend gesprek.
Dutch
English
French
German